Literature’s role in Historiography and Historic research

Document Type : Research Paper

Authors

1 Assistant Professor/ University

2 Researcher

Abstract

Studying the works of world literature suggests that some parts of these works, in addition to recording the past events, contain recommendations and protests to the rulers in the forms of poetry, narrative, and humor; in such a way that they can be used as a standard for historic writings which have been remained by the effort of professional historians. Thus, perhaps literature could be called the second language of history that by its rhetoric and eloquence art, gives a special attraction to this style of historiography. Since literature, due to its concealed inherent feature, is mixed with feeling and imagination, sometimes the poet’s imagination mixes with reality that causes mistakes. The emergence and development of post-Islamic Persian historiography was greatly indebted to the scholars or secretaries whom are mentioned as secretary- historian or scholar- in this article. Using historic research method with an analytic-descriptive approach and referring to historic and literary sources, it is aimed to study the secretaries’ roles in forming Persian historiography and also study the consequences of links between literature and history in pre-modern period in Iran.

Keywords


−        قرآن مجید (1367)، ترجمه سید­محمد آیتی، قم، دارالقرآن الکریم.
−        ابن خلدون، عبدالرحمن (1390)، مقدمۀ ابن­خلدون، ترجمه محمد پروین گنابادی، تهران، انتشارات علمی و فرهنگی.
−        ایگرس، گئورگ (1389)، تاریخ‌نگاری در سده بیستم، ترجمۀ عبدالحسین آذرنگ، تهران، نشر سمت.
−        تولستوی، لئو (1389)، رستاخیز، تهران، انتشارات اشجع.
−        تولستوی، لئو (1370): جنگ و صلح، ترجمه کاظم انصاری، تهران، نشر امیر کبیر.
−        خلیفه، مجتبی (1389)، «پیوند ادبیات و تاریخ­نگاری در ایران»، نخستین همایش ملی ادبیات فارسی و پژوهش­های میان رشته‌ای.
−        ساماران، شارل (1389)، روش­های پژوهش در تاریخ، ترجمه ابوالقاسم بیگناه، غلامرضا ذات علیان، اقدس یغمائی، مشهد، انتشارات آستان قدس رضوی.
−        فراید، ادموند ب. (1378)، تاریخ­نگاری و جامعه­شناسی تاریخی، ترجمه هاشم آقاجری، تهران، نشر کویر.
−        مهدی، محسن (1352)، فلسفۀ تاریخ ابن­خلدون، ترجمه مجید مسعودی، تهران، بنگاه ترجمه و نشر کتاب.
−        وایتهد، آلفرد نورث (1370)، سرگذشت اندیشه­ها، ترجمۀ عبد­الرحیم گواهی، تهران، دفتر نشر فرهنگ اسلامی.
−        هروی، جواد (1389)، روش تحقیق و پژوهش علمی در تاریخ، تهران، نشر امیر کبیر.
−        هگل، فریدریش (1390)، عقل در تاریخ، ترجمه حمید عنایت، تهران، انتشارات شفیعی.
−        هوگو، ویکتور (1370)، بینوایان، ترجمه حسنقلی مستعان، تهران، نشر امیرکبیر.
−        هوگو، ویکتور (1390)، مردی که می­خندد، ترجمه محیی، تهران، نشر جاویدان خرد.
−      Bakker, Eg., (2006), “Contract & Design: Thucydides’ Writing”, in Brill’s Companions to Thucydides, Brill Publication, Leiden-Boston, pp. 3-33.
−      Canfora,L., (2006), “Biographical Obscurities and Problems of Composition”, in Brill’s Companions to Thucydides, Brill Publication, Leiden-Boston, pp. 109-131.
−      Daussy, H., (1958), L’aventure de l’Archéologie, Hachette, Paris.
−      Finley, M.I., (2000), The Use and Abuse of History, Pimlico publishing.
−      Hornblower, S., (2006), “Herodotus’ Influence in Antiquity”, in The Cambridge Companion to Herodotus, edited by C. Dewald & J. Marincola, Cambridge University Press, Cambridge, pp. 306-319.
−      Raaflaub, Kurt A. (ed.), 2007: War and Peace in the Ancient World, Blackwell Publishing, Oxford.
−      Rengakos A. & Tsakmakis A. (eds.), 2006: Brill’s Companions to Thucydides, Brill Publication, Leiden-Boston.
−      Lanson, Gus., (1960), Histoire de la Littérature Franςaise, Librairie Hachette.
−      Sharrock, A. & Ash, Rh. 2002: Fifty Key Classical Authors, Routledge: Taylor & Francis Group, London and New York.
−     Wilkins, J., 1993, Euripides: Heraclidae, Oxford.