Iran’s Silk Trade During the Turkoman Period; A Bridge between East and West

Document Type : Research Paper

Author

Associate Professor, Alzahra University, Tehran

10.22034/jiiph.2023.55349.2409

Abstract

The Turkoman period of the Aq Qoyunlu was one of the most brilliant periods in Iran's history, both in terms of regional and supra-regional governance. This relationship extended beyond the political sphere, with trade playing a crucial role in politics. Politics served the interests of business. Iran's position also justified its role as a commercial mediator between East and West. Raw silk and its textiles became important commodities in trade relations with both the West and the East during the Turkoman period. This article aims to shed light on the role of silk and its related goods as strategic trade commodities in East-West relations. The Aq Qoyunlu's political and commercial delegations to the courts of India and China highlight the significance of the silk trade in the international system of that period. This article identifies silk as a central medium of communication between East and West and traces its presence in the international markets of neighboring countries, particularly in Bursa, as well as in the major domestic markets of Tabriz, Hormuz, Yazd, and Baghdad. The study demonstrates that silk was a strategic commodity during this period. The Aq Qoyunlu Turkomans understood this well and can be regarded as pioneers who moved beyond regional relations and engaged in global trade by leveraging Iran's intermediary position. To avoid focusing solely on political relations, the analysis emphasizes the silk trade, despite the limited data available in this area.

Keywords

Main Subjects


  • الف) منابع فارسی

    کتاب‌ها

    • ابن بطوطه، ابوعبدالله (1331). سفرنامه، ترجمه محمدعلی موحد، تهران: بی‌نا.
    • طهرانی، ابوبکر (1356). کتاب دیاربکریه، تهران: طهوری.
    • برتشنایدر، امیلی (1381). ایران و ماوراءالنهردر نوشته‌های چینی و مغولی سده‌های میانه، ترجمه هاشم رجب‌زاده، تهران: موقوفات محمود افشار.
    • حافظ ابرو (1375). جغرافیای حافظ ابرو، تهران: میراث مکتوب.
    • حافظ ابرو (1372). زبدةالتواریخ، تهران: وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی.
    • بی‌نام (1383). حدودالعالم، تهران: دانشگاه الزهراء.
    • زمجی اسفزاری، معین‌الدین محمد (1398). منشآت اسفزاری، تهران: مجلس شورای اسلامی.
    • سفرنامه‌های ونیزیان در ایران (1381). ترجمه منوچهر امیری، تهران: خوارزمی.
    • شاردن، ژان (1۳9۲). سفرنامه شاردن، ترجمه اقبال یغمایى، تهران: نور.
    • شیلت برگر، یوهان (1396). سفرنامه، ترجمه ساسان طهماسبی، تهران: امیرکبیر.
    • عون‌اللهی، سیدآقا (1389). تاریخ پانصدساله تبریز، پرویز زارع شاهمرسی (مترجم)، تهران: امیرکبیر.
    • قزوینی، زکریا بن محمد بن محمود (1373). آثارالبلاد و اخبارالعباد، ترجمه محمدمراد بن عبدالرحمان، تهران: دانشگاه تهران.
    • کاتب یزدی، احمد بن حسین بن علی (1345). تاریخ جدید یزد، تهران: فرهنگ ایران زمین.
    • کلاویخو (1374). سفرنامه، ترجمه مسعود رجب‌نیا، تهران: علمی و فرهنگی.
    • گاوان، عمادالدین محمود (1938). ریاض‌الانشا، حیدرآباد دکن: سرکار عالی.
    • مارکوپولو (1363). سفرهای مارکوپولو، ترجمه رامین گلبانگ، تهران: مؤسسه مشیری.
    • مستوفی، حمدالله (1362). نزهة‌القلوب، تهران: دنیای کتاب.
    • مظاهری، علی (1372). جاده ابریشم، ترجمه ملک ناصریان، تهران: موسسۀ مطالعات و تحقیقات فرهنگی.
    • میبدی، قاضی حسین (1376). منشآت میبدی، تهران: میراث مکتوب و نقطه.
    • نخجوانی، محمدبن هندوشاه (1390). دستورالکاتب فی تعیین‌المراتب، تهران: فرهنگستان هنر،
    • نظام قاری، محمود بن امیراحمد (1391). کلیات نظام قاری، بی‌جا: مجلس شورای اسلامی و سفیراردهال.
    • نوائی، عبدالحسین (1370). اسناد و مکاتبات تاریخی ایران، تهران: شرکت انتشارات علمی و فرهنگی.
    • نیمدهی، عبدالکریم (1394). کنزالمعانی (منشآت نیمدهی)، تهران: فرهنگستان زبان و ادب فارسی.
    • وارتما، لودویکو دی (1379). سفرنامه؛ بخش ایران، محسن جعفری مذهب (مترجم)، کتاب ماه تاریخ و جغرافیا.
    • وثوقی، محمدباقر (1396). میراث دریانوردان ایرانی در بنادر چین، تهران: پژوهشگاه میراث فرهنگی و جهانگردی.
    • یارشاطر، احسان (گردآورنده) (1377). تاریخ ایران از سلوکیان تا فروپاشی دولت ساسانی، پژوهش دانشگاه کمبریج، ترجمه حسن انوشه، تهران: امیرکبیر.

    مقالات

    • پایداش، کاظم (1394). تجارت دوره آق‌قویونلو. تاریخ نو، 12 (3)، 57 –86
    • ثواقب، جهانبخش (1381). ابریشم گیلان. پژوهشنامه علوم انسانی، (34)، 175- 143.
    • دوانی، جلال الدین محمد (1372). رساله در تحقیق عدالت. دانشکده ادبیات و علوم انسانی دانشگاه فردوسی مشهد، 26(3-4)، 1-109.
    • دین‎پرست، ولی (1390). کانون‌های تجارت ابریشم ایران در دوره تیموریان و ترکمانان قرن نهم هجری. تاریخ اسلام و ایران، 21(11)، 23-1.
    • دین‎پرست، ولی (1397). تجارت خارجی آق قویوینلوها. پژوهشنامة تاریخ اجتماعی و اقتصادی، پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی، 7(2)، 23-38.
    • فراگنر، برت (1379). تجارت در دوره تیموریان. تاریخ ایران دوره تیموریان به روایت دانشگاه کمبریج، تهران، جامی، 270- 248.
    • هوسپیان، شاهن (1399). ارمنیان کریمه. فرهنگی پیمان، (90-89)، 145- 124.
    • هینتس، والتر (1380). نظام مالیاتی آناتولی شرقی در قرن 15و 16م. مجموعه مقالات یاد پاینده، نشر سالی، 377- 347.

    ب) منابع انگلیسی

    Books

    • Barkan, Lutfi Omer (1943). Osmanli Imparatorugunda zirai Ekonominin Hukuiki ve Mali Esasari. Ankara: n.n.
    • Daei, Masumeh (2013). Iran-Osmanli Ticari iliskileri (1900-1923), yayineyi.
    • Dalsasr, Fahri (1960). Bursa, da ipekcilik, sertet metbaasi, Istanbul: n.n.
    • Paydas, Kazim (2004). Ak-Koyunlular Döneminde Tîcaret.

    Articles

    • Bastani Rad, H. (2016), The Description of Dibay-e Chini (Chinese silk) in Persain Literature, Conference Paper, 113-124. www.reserchchgate. net/publication/333295813.
    • Inlacik, H. (1980-1981). Osmanli Idare, Sosyal ve Ekonomik Tarihiyle Ilgili Belgeler, Bursa Kadi Sicillerinden Secmeler", Belgeler, c.x, s.14, 1981.
    • Inalcik, H. (1980-1981). Osmanli Idare, Sosyal ve Ekonomik Tarihiyle Ilgili Belgeler, Bursa Kadi Sicillerinden Secmeler. Belgeler, c.xiii, s.17, 1993.