Enthronement ceremonies among the Mongols and Ilkhanids

Document Type : Research Paper

Authors

1 Associate Professor University Alzahra

2 PhD student of post-Islamic Iranian history at AlZahra University, Tehran

Abstract

The Mongols always held celebrations and feasts with special customs and rituals on any occasion. The celebration that was held during the enthronement of the Mongol rulers can be considered one of the most important of festivals. The celebrations of the enthronement of the rulers were very simple at the beginning. By the consolidation of the Mongol Empire and the increase of rulers’ power, more customs and rituals were added to this celebration, but it gradually returned to simplicity. After the establishment of the Ilkhanid dynasty in Iran and despite the influence of Iranian culture, the Mongols followed their own traditional customs in case of enthroning the ruler.The present study is an attempt to describe the nature and circumstance of the enthronement ceremonies during the sovereignty of the Mongols and Ilkhanids. Developments of this important phenomenon is also discussed. The method of this research is descriptive-analytical. The sources of data and information are library and documents.

Keywords


  • منابع

    کتاب ها

    • اشپولر، برتولد (1351)، تاریخ مغول در ایران، تهران، بنگاه ترجمه و نشر کتاب.
    • اقبال آشتیانی، عباس (1365)، تاریخ مغول، تهران، امیرکبیر.
    • بناکتی، ابوسلیمان داود (1348)، روضه اولی‌الالباب فی معرفه‌التواریخ و الانساب (تاریخ بناکتی)، به کوشش جعفر شعار، تهران، سلسله انتشارات انجمن آثار ملی.
    • بیانی، شیرین (1367)، دین و دولت در ایران عهد مغول، جلد اول، تهران، مرکز نشر دانشگاهی.
    • بیانی، شیرین (1371)، دین و دولت در ایران عهد مغول (حکومت ایلخانی: نبرد میان دو فرهنگ)، جلد دوم، تهران، مرکز نشر دانشگاهی.
    • تتوی، آصف خان قزوینی احمدبن نصرالله (1382)، تاریخ الفی (تاریخ هزارساله اسلام)، جلد پنجم. مصحح غلامرضا طباطبایی مجد، تهران، علمی و فرهنگی.
    • جوینی، علاءالدین عطاملک بن بهاءالدین محمدبن شمس‌الدین محمد (1370)، تاریخ جهانگشای جوینی، جلد اول، به سعی و اهتمام محمدبن عبدالوهاب قزوینی، بی جا، رخ.
    • جوینی، علاءالدین عطاملک بن بهاءالدین محمدبن شمس‌الدین محمد (1370)، تاریخ جهانگشای جوینی، جلد سوم، به سعی و اهتمام محمد بن عبد الوهاب قزوینی، بی‌جا، رخ.
    • چائو پی یه شه، یوآن (1328)، تاریخ سری مغولان، ترجمه و تصحیح پل پلیو، ترجمه شیرین بیانی، تهران، دانشگاه تهران.
    • خواندمیر، غیاث‌الدین‌بن همام‌الدین (1333)، تاریخ حبیب‌السیر، جلد سوم، با مقدمه استاد جلال‌الدین همایی، زیر نظر محمد دبیرسیاقی، تهران، خیام.
    • شبانکاره‌ای، محمدبن علی‌بن محمد. (1376)، مجمع‌الانساب، تهران، امیرکبیر.
    • فضل‌الله همدانی، رشیدالدین. (1373)، جامع‌التواریخ، جلد دوم، به تصحیح و تحشیه محمد روشنی- مصطفی موسوی، تهران، نشر الگو.
    • القاشانی، ابوالقاسم عبدالله. (1391)، تاریخ اولجایتو، به اهتمام مهین همبلی، تهران، علمی و فرهنگی.
    • کارپن، پلان (1368)، سفرنامه پلان کارپن نخستین سفیر واتیکان در دربار مغول، ترجمه ولی‌الله شادان، تهران، فرهنگ‌سرا یساولی.
    • میرخواند، محمدبن خاوند (1373)، روضه‌الصفا قسمت پنجم تاریخ چنگیزخان و ایلخانان مغول در ایران، تهذیب و تلخیص عباس زریاب، تهران، علمی.