TY - JOUR ID - 5993 TI - کیفیت بازنمایی اندیشه ایرانشهری در سنت تاریخ‌نگاری عصر صفوی (مبانی تکوین دگرباره امر سیاسی) JO - فصلنامه تاریخ نامه ایران بعد از اسلام JA - JIIPH LA - fa SN - 2251757X AU - حسینی‌زاده, محمدعلی AU - رضائی‌پناه, امیر AD - استادیار علوم‌سیاسی دانشگاه شهید بهشتی AD - دانشجوی دکتری علوم‌سیاسی دانشگاه شهید بهشتی(نویسنده مسئول) Y1 - 2016 PY - 2016 VL - 7 IS - 13 SP - 51 EP - 79 KW - واژه‌های کلیدی: امر سیاسی در عصر صفوی KW - سنت ایرانشهری KW - تاریخ‌نویسی عصر صفوی KW - شاه آرمانی ایرانی KW - پادشاه صفوی DO - 33 N2 - چکیده: عصر صفوی دوره‌ای مهم در صورتبندی گفتمان هویت سیاسی- اجتماعی ایران است. در این دوران، پس از سال‌ها فترت، حکومتی مستقل، فراگیر، انحصاری، قدرتمند و دارای ایدئولوژی ویژه سیاسی شکل گرفته و با کاربست سخت و نرم افزارهای قدرت جامعه را همسو با خویش متحول نمود. مدارهای سازنده سیاست و امر سیاسی در عصر صفوی دستخوش بازاندیشی و مفصل‌بندی‌دگرباره گردید. در این دوره اندیشه و عمل سیاسی- اجتماعی ایرانیان، صورتی آمیزه‌ای و درهم‌پیچیده یافت. از دید نگارندگان، اندیشه و کنش سیاسی صفویان، از پنج کیان تصوف، تشیع، ایران­بودگی (بازیابی مفهوم ایران و سنت شاهی آرمانی ایرانی)، سنت خلافت اسلامی و موج نوپدید مدرنیته و تمدن غرب سازمان یافته بود. نوشتار پیش رو با به پرسش گرفتن این مبنای نوین حکومت‌داری، به‌دنبال فهم کیفیت احیای سنت ایرانشهری در اندیشه سیاسی دوران صفوی است. در این راستا و بر پایه فرضیه نوشتار، در عصر صفوی در پارادایمی ترکیبی، گونه‌ای خاص از امر سیاسی، هویت سیاسی- اجتماعی و مبنایی نوین برای مشروعیت سیاسی بنیاد نهاده شده که در سنت تاریخ‌نگاری آن نمود جدی یافته و متضمن احیا و بازتولید اندیشه سیاسی ایرانشهری یا شاه آرمانی ایرانی گردید. برای تدقیق بیشتر و یافتن پیکره‌ای قابل احصا، تمرکز بر روی سه اثر مهم عالم­آرای عباسی، نقاوه الآثار و عالم­آرای شاه اسماعیل است. چارچوب نظری نوشتار مبتنی بر رهیافت تحلیل گفتمان (انتقادی) به‌ویژه خوانشی است که نورمن فرکلاف از آن ارائه می‌دهد. UR - https://tuhistory.tabrizu.ac.ir/article_5993.html L1 - https://tuhistory.tabrizu.ac.ir/article_5993_16e2eae49166beee0dff15e1ade4d335.pdf ER -