%0 Journal Article %T حیات اجتماعی اقلیت‌های دینی در دوره آل‌بویه %J فصلنامه تاریخ نامه ایران بعد از اسلام %I دانشگاه تبریز %Z 2251757X %A اروجی, فاطمه %A کاظم زاده, اکبر %D 2016 %\ 03/20/2016 %V 7 %N 12 %P 1-35 %! حیات اجتماعی اقلیت‌های دینی در دوره آل‌بویه %K واژگان کلیدی: حیات اجتماعی %K آل‌بویه %K مسیحیان %K یهودیان %K زرتشتیان %K صابئیان %R - %X چکیده دولت آل ­بویه در سه حوزه جغرافیای متفاوت با تشکیلات درباری و دیوانی، فضای تساهل و تسامح، فرصتی را برای فعالیت تمام اقشار مختلف اجتماعی، از جمله سایر ادیان بزرگ الهی که تقریبا در اکثر مناطق ایران این دوره به صورت پراکنده بودند، فراهم آورد. حاکمان آل­ بویه از اقلیت‌های دینی به ویژه گروه نخبه و برگزیده حمایت کرده و از آنان با توجه به تخصص و کارایی‌شان در بخش­های مختلف سیاسی- اجتماعی، در مناصب اجرایی در دربار و دیوان استفاده کردند. به­ طوری­ که، مسیحیان بیشترشان به فعالیت­های علمی مانند کاتبی و طبابت، یهودیان به امور تجاری و صرافی، زرتشتیان در زمینه کشاورزی و دامداری و صابئیان اکثرا به حرفه­ های کارگاهی و علمی پرداختند. با وجود مشارکت اقلیت­های دینی در عرصه­ های مختلف و تلاش­ حاکمان برای حمایت و احقاق حقوق­­ آنها، در برخی مواقع، حقوق­ اقلیت­ها به شکل­های مختلف مانند غارت، مصادره اموال، ویران شدن خانه­ ها و مغازه­ های­شان، پایمال می­ گردید. در نتیجه مانند ادوار قبل و بعد، بتدریج به حاشیه رانده شده و از بسیاری امتیازات سیاسی- اجتماعی به علل مختلف محروم می­ شدند. با عنایت به آنچه گفته شد، مساله این است که، واکنش و نحوه برخورد اقلیت­های دینی در قبال تساهل و تسامح آل بویه به چه شکل بوده است؟ مقاله حاضر بر آن است تا با تکیه بر روش توصیفی- تحلیلی، به بررسی نقش اجتماعی اقلیت­های دینی در این دوره بپردازد.   %U https://tuhistory.tabrizu.ac.ir/article_5365_e691b60ebeec4a4f7ad261c192bab542.pdf