حکومت صفویان در تاریخ ایران بهعنوان یکی از دورههای مهم این سرزمین شناخته میشود، تا پیش از دوره صفویه هیچ یک از حکومتهایی که در قلمرو سرزمین ایران بهقدرت رسیدند، تشیع اثنی عشری را بهعنوان دین رسمی خود اعلام نکرده بودند، اما رسمیت یافتن تشیع اثنی عشری برای اولین بار در این سرزمین، بوسیله حکومت تازه تأسیس صفویه، نیازمند استفاده از قوانین فقهی مربوط به آن بود، مسئلهای که این پژوهش بهدنبال تحلیل آن بر اساس منابع کتابخانهای به روش توصیفی – تحلیلی میباشد، موضوع وضعیت حاکم بر زندانها و زندانیان در این دوره است، آنچه که از منابع این دوره میتوان استنباط کرد؛ قوانین حاکم بر صدور حکم زندان بیشتر عرفی بوده است و محاکم عرفی نقش فعالی در صدور حکم زندان داشتند، زندان عمومی به معنای خاص وجود نداشته بلکه زندانها بر اساس طبقه اجتماعی فرد دستهبندی میشدند،
− کشیشان ژوزوئیت، نامههای شگفت انگیز از کشیشان فرانسوی در دوران صفویه و افشار، (1370)، ترجمه بهرام فره وشی، تهران، موسسه علمی اندیشه جوان.
− گودرزی بروجردی، محمدرضا (1383)، تاریخ تحولات زندان، تهران، میزان.
− محقق کرکی، علی بن حسین بن عبدالعالی (1991م)، جامع المقاصد فی شرح القواعد، بیروت، تحقیق موسسه آل بیت (ع)، الاحیاء التراث.
− محمد معصوم بن خواجگی اصفهانی (1368)، خلاصه السیر (تاریخ روزگار شاه صفی)،تهران، علمی.
− مروتی و زرگوش نسب، سهراب و عبدالجبار، (1386)، «بررسی مبانی مشروعیت زندان در قرآن کریم»، فصلنامه حقوق مجله دانشکده ادبیات و علوم انسانی دانشگاه تهران، شماره 2 سال 37، صص198-173.
− مستوفی، محمد محسن (1375)، زبده التواریخ، به کوشش بهروز گودرزی، تهران، موقوفات محمود افشار یزدی.
− مسرور،حسین (1340)، ده نفر قزلباش، جلد اول، تهران، سازمان کتاب های جیبی.
− ملا جلال الدین منجم (1366)، تاریخ عباسی، به کوشش سیف الله وحید نیا، تهران، وحید،